در بخش گذشته تحت عنوان «نقش امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در فتح ایران» به نقادی ادعایی دیگر از نویسندگان مقالات ضد دین پرداختیم. این دست از نویسندگان در ادامه ادعاهای واهی خود میگویند: «هدف اعراب از حمله به ایران، چیزی جز کسب غنائم و برده و کنیز نبوده است. حمله به ایران برای ایرانیان چیزی جز از بین بردن کتابخانههای ایشان و کشتن دانشمندانشان همانند ابن مقفع و رازی، و از بین بردن تشکیلات سیاسی و اداری آنها نبوده است. اعراب چون هیچ کتابی (به جز قرآن) را لایق خواندن نمیدیدند، به از بین بردن کتابخانههای ایران پرداختند. آنها کتابخانه ری و جندیشاپور را ویران کردند. اعراب، شهرهای ایران را نیز ویران کردند. علاوه بر این، در حمله به ایران، دین ایرانیان از بین رفت و تلاش شد که زبان فارسی و همه ارزشهای فرهنگی از بین برود و بهطور کلی این حمله از حمله مغول هم بدتر بوده است».